Şimdiki dünya, önceki dünyayı ve içindeki her şeyi bir sergiye dönüştürüyor

Şimdi işinden ve hayatından memnun olan birini tanıyor musunuz?
Öğretmen de şikayetçi…
Doktor da şikayetçi…
Memur da şikayetçi…
İş adamı da şikayetçi…
Çoban da şikayetçi…
Şehirli de şikayetçi…
Köylü de şikayetçi…
Amerika'da yaşayan da şikayetçi…
Afrika'da yaşayan da şikayetçi…
İşi, parası, evi, arabası olan da şikâyetçi…
Dilenci de şikâyetçi…
Baba da şikayetçi…
Anne de şikayetçi…
Oğlu da şikayetçi…
Ağaç da şikayetçi…
Hayvan da şikayetçi…
Dünya şikayetçi…
… İnsan, Yer Yüzünden şikayetçi… Peki, Yer Yüzü…
Böyle bir ortamda bir gazeteci işinden ve hayatından memnun olabilir mi?
Aslında gazeteci hem kendisi hem de yukarıda saydıklarımız açısından şikayetçiden çok şikayetçiydi…
Sebebi çok basit: Gazeteci, öğretmen, doktor, memur, iş adamı, çoban, şehirli, köylü, Amerika'da
yaşayan, Afrika'da yaşayan, işi olan, parası olan bir insan. Bir ev, bir araba, bir dilenci ya da bir baba,
bir anne, bir çocuk, bir dünya, bir ağaç, bir hayvan, bir toprağı çok iyi biliyor…
Onların sıkıntılarını biliyor…
İcat edilen ilk uçağa ve son model uçağa bakın…

İcat edilen ilk telefona ve son model telefona bakın…
İcat edilen ilk arabaya ve son model arabaya bakın…
Ve ilk ve şimdiki gazeteciye bakın…
Son model uçaklar yapay zeka ile kontrol ediliyor…
Son model telefon yapay zeka ile kontrol ediliyor…
Son model araba yapay zeka tarafından kontrol ediliyor.
Günümüzün gazeteciliği sosyal ağlar yani yapay zeka tarafından kontrol edilmektedir.
Yetkililer bilgilerini sosyal ağlarda paylaşıyorlar.
Olayı ilk gören kişi sosyal ağlarda paylaşıyor…
Uzmanlar bilgilerini sosyal ağlarda kendileri paylaşıyor…
Mucitler icatlarını sosyal ağlarda paylaşıyor…
Yorumcular bizzat düşüncelerini sosyal ağlarda paylaşıyor…
Gazete, radyo ve televizyon çağı geride kaldı, çok geride.
Site süresi de sona erer.
Eski gazetecilik bunlarla bitiyor…
Herkes bir YouTube kanalı açıyor.
Yetkililerin, yorumcuların, mucitlerin, hiç kimsenin gazeteciye ihtiyacı yok…
Dünyanın ilk uçağa, ilk telefona, ilk arabaya ihtiyacı yok.
Üzücü ama dünyanın klasiklere, daha doğrusu bizim gibi gazetecilere ihtiyacı yok.
Dünyanın ilk uçağı müzede.
Dünyanın ilk telefonu müzede…
Dünyanın ilk arabası müzede.
Sergi olarak…
Şimdiki dünya, önceki dünyayı ve içindeki her şeyi bir sergiye dönüştürüyor.Peki öğretmenin,
doktorun, memurun, işadamının, çobanın, şehirlinin, köylünün, Amerika'da yaşayanın, Afrika'da
yaşayanın, işi olanın, parası olanın, evi, arabası olanın, bir dilencinin, bir babanın, bir annenin, bir
çocuğun, bir ağacın, bir hayvanın, dünyanın neden şikayetçi olduğunu anladınız mı?
Anladınızsa, Merhaba sergi gazetecileri…
Yer Yüzü kendi işindedir…